Τι χωρίζει και τι δένει Αμφίπολη και Βεργίνα… ή πως δεν αξιοποιεί η χώρα την πολιτιστική της κληρονομιά!

Τα μάτια όλων εντός κι εκτός Ελλάδος έχουν πέσει στη Αμφίπολη σ΄ ένα γαϊτανάκι επικοινωνίας με αποκλειστική στόχευση τη διαμόρφωση αντίβαρων στην κυβέρνηση που χειμάζεται από την ΕΝΦΙ…ολογία και ψάχνει απεγνωσμένα θετικές ειδήσεις.

Αυτό δεν αναιρεί τη σημασία, σαφώς, της αρχαιολογικής έρευνας αλλά και το γεγονός ότι πλέον αρχίζουμε στις παρέες, έστω και με όρους reality, να συζητάμε την ιστορία και το συλλογικό μας συνειδέναι… Κάτι είναι κι αυτό από το να μιλάμε για αν η Ζεχρά αγάπησε τον Αλή στα λογής - λογής σήριαλ της γείτονος….

Ανώδυνο ωστόσο δε θα είναι εάν η συγκεκριμένη ανακάλυψη πέρα από την όποια «αξιοποίηση» για την εξωτερική ή την εσωτερική πολιτική δεν αποτελέσει αφετηρία για σωστή τουριστική αξιοποίηση.

Στην κατεύθυνση αυτή ο ντόρος που γίνεται τώρα καλός είναι. Δημιουργεί θέμα και κλιμακώνει την προσμονή. Όμως θα πρέπει, φορείς και η τοπική κοινωνία, να δουν πώς ο τύμβος Καστά θα δώσει πνοή σε μια περιοχή που η ομορφιά και ο φυσικός πλούτος περισσεύει, αλλά χειμάζεται από την ανεργία, ενώ δεν έχει και μπούσουλα ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης.

Το παράδειγμα της Βεργίνας είναι χαρακτηριστικό. Ο χώρος έλαμψε με τις ανακαλύψεις του Ανδρόνικου, έγιναν τεράστιες επενδύσεις στο Μουσείο που αποτελεί κόσμημα, αλλά όμως η επισκεψιμότητά του είναι στο ναδίρ, όπως καταφαίνεται κι από τα τελευταία στοιχεί της ΕΛΣΤΑΤ. Όσο για τον περιβάλλοντα χώρο και τη συνολική αξιοποίηση του γαστρονομικού και οινικού πλούτου της γύρω περιοχής ούτε λόγος…

Σαφώς ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, μπορεί όμως να τη σηματοδοτήσει. Γι΄ αυτό το παράδειγμα της Βεργίνας μπορεί να αποτελέσει τροφή για σκέψη για το πώς η κοιλάδα του Στρυμώνα δε θα συνεχίζει να παραμένει γνωστή μόνο για το ρύζι και τον «λόφο της Ρωξάνης», όπως λένε η ντόπιοι, όταν θα περάσει η αχλή από τις Σφίγγες και τις Καρυάτιδες ….

Γιώργος Αλεξάκης