Εντυπωσιακά τα επιτεύγματα της Αθήνας το 2014 καθώς οι αεροπορικές αφίξεις σύμφωνα με τα τελικά στοιχεία του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) αυξήθηκαν κατά 769.964 επισκέπτες (+29,40%) . Η πρωτεύουσα πέτυχε το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ από το 2007, δηλαδή τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Η καλύτερη χρονιά από το 2007 είναι τα 3.479.680 εκατ. τουριστών εκείνου του έτους και η δεύτερη καλύτερη χρονιά το 2014 3.388.322 αφίξεις, οι οποίες ξεπέρασαν κατά τι τις αφίξεις του 2008 (3.384.958 επισκέπτες), το οποίο ήταν το πρώτο έτος μιας συνεχούς πτωτικής πορείας της Αθήνας.
Το 2015 η Αθήνα έχει βάλει το δικό της στοίχημα να επιτύχει νέο ρεκόρ στον αριθμό επισκεπτών. Για να το επιτύχει θα πρέπει να ισχύσουν μία σειρά προϋποθέσεων, μεταξύ των οποίων είναι η μη διατάραξη του κοινωνικού ιστού της πόλης και βέβαια η έλλειψη δυσάρεστων εξελίξεων σε πολιτικό επίπεδο.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας θα πρέπει να βοηθήσει σε αυτό!
Άλλωστε ποιος είναι αυτός που έχασε από την καλή τουριστική πορεία της Πρωτεύουσας; Μήπως έχασε ο έμπορος στην Ερμού ή τη Σταδίου, οι ταβέρνες, τα μπαράκια στην Πλάκα, οι εργαζόμενοι σε αυτά; Ποιος έχασε;
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να προστατέψουν την Αθήνα, τη "ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι" γιατί μόνο όφελος θα έχουν η οικονομία της πρωτεύουσας και οι κάτοικοι της.
ΑΘΗΝΑ-ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΙΕΘΝΩΝ ΑΦΙΞΕΩΝ ΑΝΑ ΕΤΟΣ
2007 3.479.680
2008 3.384.958
2009 3.140.811
2010 2.996.573
2011 2.871.524
2012 2.555.355
2013 2.618.358
2014 3.388.322
Δείτε εδώ το σύνολο των διεθνών αεροπορικών αφίξεων για το 2014
* Η φλογέρα του βασιλιά, Κωστής Παλαμάς
…Πρωί, και λιοπερίχυτη και λιόκαλ' είναι η μέρα,
κ' η Aθήνα ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι.
Tο φως παντού, κι όλο το φως, κι όλα το φως τα δείχνει
και στρογγυλά και σταλωμένα, κοίτα, δεν αφίνει
τίποτε θαμποχάραγο, να μην το ξεδιαλύνης
όνειρο αν είναι, ή κι αν αχνός, ή αν είναι κρουστό κάτι.
Περήφανα και ταπεινά, κι όλα φαντάζουν ίδια.
Kαι της Πεντέλης η κορφή και τ' αχαμνό σπερδούκλι,
κι ο λαμπρομέτωπος ναός και μια χλωμή ανεμώνη,
τα πάντα, όμοια βαραίνουνε στη ζυγαριά της πλάσης.
Kι όλα σιμά τα φέρνεις, φως, κι όλα το φως τα δείχνει
με μοίρα σαν ξεχωριστή. Tης Aίγινας ο κόρφος
ασπρογαλλιάζει ολόχυτος, λαμποκοπά• τον πάει
σιμά προς τους κυματιστούς και σα γραμμένους λόφους•
και το βαθύ ακροούρανο σημαδεμένο μόνο
από το μαύρο ενός πουλιού και τ' άσπρο ενού συγνέφου
τα πάει προς το βουνόπλαγο, και του βουνού τη ράχη
την πάει σιμά στο λιόφυτο του κάμπου, και τον κάμπο
τόνε σιμώνει στο γιαλό, και του γιαλού και οι βάρκες
στα σπιτικά κατώφλια ομπρός τραβάν κατά τη χώρα
ήσυχα για ν' αράξουνε. Kι όλα το φως τα δείχνει
αεροφερμένα πιο κοντά σάμπως καημό να τόχη
να τα ορμηνέψη να πιαστούν κ' ένα χορό να στήσουν,
όσο που τόνα στ' αλλουνού την αγκαλιά να πέση.
Έτσι ολογύρα τα βουνά κι ο λογγωμένος Πάρνης
κι ο ελεφαντένιος ο Yμηττός κ' η αγέρινη Πεντέλη
βλέπονται κι όλο βρίσκονται σε συντυχιά με τ' άλλα
τα πιο φτενόγραφτα και πιο μακριά ξαγναντεμένα
βουνά της Ύδρας, τ' Aναπλιού, του Δαμαλά, της Kόρθος•
κι άκρες και λόφοι και στενά και βράχοι κι ακρογιάλια,
Tριπύργι, Φάληρο, Πειραίας, και οι σκάλες και οι λιμιώνες,
κ' η Σαλαμίνα αθάνατη, κ' η ερημική Ψυτάλη
ώς πέρα που τον άσπρο ναό βασιλική κορώνα
φορεί, δειγμένο από παντού, το Σούνιο τ' ακροτόπι.
K' η αττικιά ακροθάλασσα, και ξεχωρίζει μέσα
στην Άσπρη θάλασσα, και ζη στην αγκαλιά της μάννας,
ευγενικώτερη απ' αυτή και σάμπως πιο γαλάζια...