Ποιά σταθερότητα;

Ζητούμενο είναι η σταθερότητα για την συνέχιση της άνοιξης στον τουρισμό. Η Υπουργός εννοούσε την πολιτική σταθερότητα και σε ένα βαθμό ίσως έχει ένα δίκιο, σε δεύτερο βαθμό, νομίζω δεν έχει.

Γιατί τίποτα από αυτά δεν είναι πανάκεια, όταν η σταθερότητα απορρέει από τις πολιτικές επιλογές και συμπεριφροές ανθρώπων που χειρίζονται τον μικρο-τουρισμό της χώρας και της περιφέρειας με πρακτικές τόσο σταθερά …ελληνικές.
Προχθές διαβάσαμε ότι ιδιοκτήτης πολυτελούς και ευυπόληπτου καταλύματος σε κυκλαδίτικο νησί, έρριχνε τα βοθρολύματα στη θάλασσα. Στο ρεπορτάζ που κάναμε, μάθαμε ότι στο ίδιο νησί, σηκώνονται νύκτωρ αυθαίρετα έως και τριόροφα, προκειμένου να στεγάσουν επειγόντως την τεράστια ζήτηση κλινών στο ραγδαία ανερχόμενο τουριστικά νησί.
Σταθερότατοι οι συνέλληνες! Ο ένας, αφού έβγαλε το 2014 ένα σκασμό λεφτά, τσιγκουνεύτηκε το λυματοφόρο που θα πληρωνόταν αντί 200 ευρώ. Ο άλλος απλά πανωσήκωσε στο πανωσήκωμα. Τόσο απλά, τόσο ασύδοτα, τόσο ελληνικά.

Αυτοί λοιπόν οι τύποι, που ζουν ανάμεσά μας, είναι η σταθερότητα που φοβάμαι. Είναι αυτοί που απολαμβάνουν τους καρπούς της άνοιξης και έτσι όπως ενθουσιασμένοι από την αντοχή τους στην κρίση δρουν, ερήμην της πολιτείας και των συμπολιτών τους, θα φέρουν ξανά τα πράγματα στην αρχή που δεν θέλουμε να θυμόμαστε…

Χρήστος Παγώνης