Στο χειμώνα μπαίνει η αγορά εργασίας λόγων τέλους τουριστικής σεζόν - Μηνύματα ΣΕΒ εν όψει διαπργμάτευσης

Με βάση τα χτεσινά στοιχεία από την έκθεση του πληροφοριακού συστήματος "Εργάνη", τον Οκτώβριο του 2016, σημειώθηκε ρεκόρ απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα (κύρια λόγω της εποχικότητας του τουρισμού), ενώ το 61% των νέων προσλήψεων ήταν με σύμβαση ελαστικής απασχόλησης (μερικής, εκ περιτροπής).

Στο μεταξύ εν όψει της διαπραγμάτευσης ο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν θα πρέπει στο επίπεδο των συλλογικών διαπραγματεύσεων να γυρίσει η κατάσταση σε αυτό που ίσχυε πριν την κρίση. Στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικής συγκυρίας το οποίο εξέδωσε χθες αναφέρει πως στις χώρες όπου εφαρμόστηκαν ανάλογα προγράμματα με εκείνο της Ελλάδας «ο σκοπός δεν είναι να "μειώσουν" τα εργασιακά δικαιώματα όσων έχουν ήδη απασχόληση, αλλά να αυξήσουν τις δυνατότητες απασχόλησης».
Πιο συγκεκριμένα τονίζει ότι: «Πολλοί υποστηρίζουν ότι η απελευθέρωση του ρυθμιστικού πλαισίου της αγοράς εργασίας από το 2010 και μετά οδήγησε σε εξαθλίωση τους εργαζομένους και σε καταστρατήγηση των κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Απότοκο των απόψεων αυτών είναι, βεβαίως, ότι η επαναφορά των ρυθμιστικών κανόνων στην προτεραία κατάσταση των εργασιακών σχέσεων θα οδηγούσε σε βελτίωση της αγοράς και ανάκαμψη της οικονομίας. Οι αιτιάσεις αυτές είναι ανυπόστατες. Στο παρελθόν, ο άκρατος κρατικός δανεισμός για τη χρηματοδότηση διευρυνόμενων δημοσιονομικών ελλειμμάτων και η πλασματική ζήτηση που δημιουργούσε στην αγορά είχαν ως αποτέλεσμα να βαθαίνει η απώλεια της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας και, έτσι, να οδηγηθεί η χώρα στην κατάρρευση. Θα πρέπει βέβαια στο σημείο αυτό να πούμε ότι τα Προγράμματα που κλήθηκαν να εφαρμόσουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις ήταν πολύ πιο ισορροπημένα στον θεωρητικό τους σχεδιασμό από ό,τι τελικά εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται στην πράξη. Δύο βασικές κριτικές υπάρχουν εδώ: ότι η δημοσιονομική προσαρμογή, προήλθε περισσότερο από αύξηση φόρων παρά από περικοπή δαπανών, και ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές (πλην εργασίας) και στη δημόσια διοίκηση προχώρησαν με βήμα χελώνας, και σίγουρα εκτός φάσεως σε σχέση με τα δημοσιονομικά και τα εργασιακά. Έτσι ο παραγωγικός ιστός και οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα υπέστησαν τις συνέπειες των μέτρων χωρίς να τρέχουν παράλληλα δράσεις βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Αυτή η μη-ισόρροπη εξέλιξη στα διαφορετικά μέτωπα θα έπρεπε να αποτελέσει πρωταρχικό αντικείμενο δημοσίας συζήτησης.έχουν δουλειά».